In deze editie van ‘Aan het woord’ spreken we met Linda de Poorter. Een ervaren kinderverpleegkundige, werkzaam bij het Adrz in Goes, die zich heeft gespecialiseerd in neonatologie high care. Naast haar werk als kinderverpleegkundige is ze ook lactatiekundige, een mooie combinatie! Ze werkt met passie, toewijding en een scherp oog voor de belevingswereld van zowel het kind als de ouder. Over het belang van écht luisteren, durven kiezen, en wat nachtelijke gesprekken kunnen brengen.
Een duidelijke roeping: kinderverpleegkundige worden
In 1987 begon Linda aan de A-opleiding. “Na vier jaar was ik klaar en kon ik direct doorstromen naar de kinderafdeling om daar mijn specialisatie te volgen. Ik had er stage gelopen en wist het zeker: dit is het. Er was niets anders meer. Geen twijfel.”
Na de kinderverpleegkundige opleiding volgden er nog meer specialisaties, waaronder obstetrieverpleegkunde. “Dat was een combinatie van kraam- en kindzorg. Het ziekenhuis wilde graag duaal opleiden. Maar uiteindelijk ben ik na veertien jaar volledig teruggekeerd naar de kinderafdeling. Dat ligt mij het meest.”
Van worsteling naar kracht: de stap naar lactatiekundige
Vijf jaar geleden volgde Linda de opleiding tot lactatiekundige. “Eerlijk? Ik vond borstvoeding altijd best lastig. Ik was soms opgelucht als ouders kozen voor kunstvoeding. Maar ik sprong zonder aarzelen in deze opleiding. Het was in Almere, terwijl ik in Goes woon. Dat kostte veel energie, maar het heeft me ook enorm veel gebracht. Alle puzzelstukjes vielen op hun plek. Inmiddels werk ik als lactatiekundige vier uur per week, naast mijn werk op de afdeling. En ik heb een eigen bedrijf.”
Dat werk heeft haar ook als kinderverpleegkundige verrijkt: “Ik neem die kennis mee, ik begeleid ouders door ze te ondersteunen, maar vooral door ze te bevestigen in hun eigen kracht. Moeders in hun kracht zetten helpt óók in mijn werk op de afdeling.”
Ouders en kinderen écht zien en begrijpen
Voor leerlingen heeft Linda één duidelijke boodschap: “Luister. Aandachtig. Niet alleen met je oren, maar ook met je hoofd en hart. Je hebt ervaring nodig om te leren wat een baby of kleuter je probeert te vertellen met gedrag. Je aannames kloppen niet altijd.”
Ze werkt graag op de neonatologie. “Ik hou van die kleintjes. Maar ik merk dat ouders het soms moeilijk vinden om gedrag van hun baby te interpreteren. En dat komt soms ook ergens vandaan: eigen ervaringen, zorgen. Ik neem dan de tijd om echt even te gaan zitten. Ouders zeggen meer als je zit. Dat toont belangstelling.”
Daarnaast werkt ze ook veel met oudere kinderen. “Dat is weer heel anders – uitdagend en leuk. Hun beleving, hun vragen, hun manier van contact maken… dat vraagt iets anders van mij als verpleegkundige, en dat maakt het werk juist zo afwisselend.”
Linda de Poorter
Contact maken als basis voor goede zorg
“Bij opnames, of als ik ouders voor het eerst ontmoet, neem ik echt de tijd. Je moet niet even snel iets ‘komen brengen’. Dan mis je het contact. Door rustig het gesprek aan te gaan, begrijp je soms beter waarom ouders op een bepaalde manier omgaan met hun kindje. Dat maakt dat je ze beter kunt helpen. Zieke kinderen maken veel los. Dan helpt het als iemand bevestigt dat wat je voelt normaal is. Dat geeft rust en acceptatie.”
Erkenning voor het vak en de meerwaarde van het lidmaatschap
Sinds januari is Linda lid van de beroepsvereniging. “Ik had er eerder niet over getwijfeld hoor, maar wist eerlijk gezegd niet eens dat die er was. Tot ik het interview van een collega las – toen dacht ik: dát wist ik niet!”
Het beeld van het vak verdient volgens haar een update: “We staan nog steeds te boek als ‘gezellig flesjes geven en leuke dingen doen’. Als mensen komen helpen, willen ze vooral het flesje geven. Maar dat doen ouders zélf. Ons vak is zoveel breder. Zoveel meer. Het is onmisbaar.”
De bijzondere dynamiek van de nachtdienst
Linda werkt alleen nachtdiensten. “Dat past goed bij me. Ik slaap goed en kan goed omschakelen. Het is een ander soort belasting: minder prikkels, meer focus. Maar het kan ook razend druk zijn.” In de nacht zijn er bijzondere momenten: “Nieuwe moeders slapen vaak niet goed. Dan ga ik even bij ze zitten. Ze vinden het fijn als ik echt even de tijd neem.”
Bewust kiezen voor focus en balans
Ze heeft artrose en kiest daarom bewust voor focus. “Ik doe niet alles meer. Ik heb in de protocollencommissie gezeten, het nieuwe computersysteem begeleid… maar nu kies ik voor de neo en lactatie. Als ik iets doe, wil ik het goed doen.”
De essentie: aandacht voor het kind en het gezin
Tot slot wil Linda toekomstige collega’s iets meegeven:
“Besef hoe mooi en breed dit vak is. Het verschil dat je kunt maken, óók voor ouders. En besef hoe kwetsbaar je doelgroep is. Als je dat in je achterhoofd houdt, dan kun je daar echt naar handelen.”
Ze vervolgt: “Het is een fantastisch vak. Ik zou nooit meer iets anders willen. Het is niet altijd simpel – de randvoorwaarden, administratie, scoringslijsten – dat is allemaal flink veranderd. Maar de essentie? Zorgen voor kinderen, ouders en het gezin… dat blijf ik het mooiste vinden.”
Geïnspireerd door Binu Singh
Als afsluiter deelt ze haar inspiratie: “Ik volg de Vlaamse psychologe Binu Singh. Haar podcasts, boeken en inzichten over de eerste duizend dagen van een kind zijn zó waardevol. Als je dat leest of hoort denk je: ja, dát is precies waarom dit vak zo belangrijk is.”
Linken met Linda de Poorter? Voeg haar toe via LinkedIn.