In de rubriek Aan het woord laten we kinderverpleegkundigen vertellen over hun werk, hun keuzes en wat hen drijft. Deze keer spreken we met Sandra van Veluw, kinderdiabetesverpleegkundige in het St. Antoniusziekenhuis. Sandra ontdekte onze beroepsvereniging pas onlangs via LinkedIn – en besloot meteen lid te worden. Ze wil haar enthousiasme over het vak graag delen en een eerlijker beeld laten zien van wat het werk écht inhoudt.
Van verloskunde naar kinderverpleegkunde
“Als 17-jarige wilde ik verloskundige worden, maar daar moest je destijds 18 voor zijn. Dus startte ik een jaar verpleegkunde. Dat bleek een schot in de roos. Al snel wist ik: dit is wat ik wil, en dan specifiek met kinderen. Ik heb HBO-V gedaan met de differentiatie kind en jeugd. Daarna werkte ik vijf jaar in de volwassenenzorg om mijn basis te verstevigen, en stroomde door naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Daar heb ik de kinderaantekening gedaan en vervolgens 22 jaar gewerkt.”
Sandra houdt van dynamiek en uitdaging: “Ik ben iemand die snel nieuwe prikkels nodig heeft. In een academische setting was dat ideaal – er is altijd iets nieuws te leren. Inmiddels heb ik me gespecialiseerd tot kinderdiabetesverpleegkundige. Een rol waarin ik casemanager ben, met mijn eigen caseload, én verantwoordelijk voor kwaliteitszorg. Tegelijk werk je nauw samen met het gehele behandelteam. Die combinatie past perfect bij mij.”
Werken in een jong expertisecentrum
Sinds enkele jaren werkt Sandra in het regionale kinderdiabetescentrum DiabetesCentraal van het St. Antoniusziekenhuis. Dit centrum is relatief jong en bundelt de kennis en zorg van meerdere ziekenhuizen. “Het mooie is dat je samen echt iets opbouwt: Binnen een multidisciplinair behandelteam dragen we zorg voor zo’n 500 kinderen. Het gaat om veel meer dan bloedsuikers: je kijkt naar het hele systeem. Ouders, gezinnen, sociaal-economische omstandigheden, en natuurlijk de kwaliteit van leven van het kind. Iedere leeftijdsfase brengt eigen uitdagingen: een baby heeft hele andere zorg nodig dan een puber die zijn of haar eigen weg zoekt. Dat maakt dit werk nooit saai.”
Focus op kwaliteit van leven
“Diabetes raakt álles: kinderen en ouders zijn er 24/7 mee bezig. Je kunt het nooit helemaal loslaten. Daarom vind ik kwaliteit van leven net zo belangrijk als de medische kant. Veel jongeren kampen met vermoeidheid, somberheid of zelfs eetstoornissen. Daarom werken we intensief samen met kinder- en jeugdpsychologen. Die multidisciplinaire aanpak maakt het verschil.”
Lid van de beroepsvereniging
Sandra kende onze beroepsvereniging tot voor kort niet. Via LinkedIn kwam ze in aanraking en besloot meteen lid te worden. “De kracht van verpleegkundigen zit in verbinding. Ook binnen de kinderdiabeteszorg zijn er nog veel eilandjes: iedereen doet het op zijn eigen manier, terwijl de uitdagingen hetzelfde zijn. Door lid te zijn kunnen we kennis delen, best practices uitwisselen en leren van elkaar. Dat maakt ons allemaal sterker.”
Leiderschap en zeggenschap
Wat Sandra belangrijk vindt, is dat verpleegkundigen meer hun stem laten horen. “We zijn vaak te bescheiden. Terwijl er zóveel ideeën leven over hoe dingen beter kunnen. Als je inspraak krijgt, zorg dan dat je ook weet hoe je die kans positief benut. Vraag scholing, zoek een coach, maak samen een plan. Wacht niet af tot een ander het doet. Het vak is een snoepwinkel: er zijn zoveel mogelijkheden. Pak die kansen.”
Praktische tips en inspiratie
Een vaardigheid die Sandra iedere kinderverpleegkundige gunt, is focustaal. “Dat leerde ik tijdens mijn specialisatie. In plaats van te zeggen: ‘We gaan prikken’, zeg je: ‘Wil je dit in je linkerbeen of in je rechterbeen?’ Je geeft kinderen zo een gevoel van grip en regie. Dat maakt het rustiger voor hen – en voor jou.”
Ook haalt ze inspiratie uit onlinebronnen. “Op YouTube en Instagram volg ik jongeren met diabetes, zoals @nurdabetic. Zij delen ervaringen en tips, vaak veel praktischer en herkenbaarder voor kinderen en jongeren dan wanneer wij het zeggen. Daarnaast zijn er meiden die modetips geven en laten zien hoe je bijvoorbeeld je pomp kunt verstoppen onder een jurkje. Zulke filmpjes werken vaak veel beter voor jongeren, juist omdat het leeftijdsgenoten zijn en niet de verpleegkundige die het vertelt.”
Waarom dit het mooiste vak is
“Kinderen zijn zó eerlijk. Ze zeggen gewoon: kom niet boven mijn bed hangen als je net koffie hebt gedronken. Dat houdt je scherp en jong. Geen dag is hetzelfde, je kunt alle kanten op en je leert continu bij. Voor mij is dit het mooiste beroep ter wereld – en dat mag iedereen weten.”
Wil je linken met Sandra? Voeg haar toe als connectie op LinkedIn.
