“We willen tijd en aandacht geven aan het kind, niet alleen aan de ziekte.”
In de rubriek Aan het woord laten we kinderverpleegkundigen vertellen over hun werk, hun keuzes en wat hen drijft. Deze keer spreken we met Janine en Nicole, oprichters van Kinderverpleegkundige aan Huis. Beiden werkten jarenlang in het ziekenhuis, maar besloten drie jaar geleden om hun ervaring op een andere manier in te zetten: persoonlijke kindzorg thuis, vanuit rust, continuïteit en echte aandacht.
Een stap uit het ziekenhuis
“Wij zijn allebei kinderverpleegkundigen in hart en nieren,” vertelt Janine. “Ik heb 23 jaar in hetzelfde ziekenhuis gewerkt, Nicole begon in het academisch ziekenhuis in Maastricht. Daar leerde ze de kindzorg van binnenuit kennen. Uiteindelijk kwamen we samen te werken op dezelfde kinderafdeling en neonatologie.”
Jarenlang werkten ze met hart en ziel in het ziekenhuis, maar gaandeweg voelden ze dat er iets ontbrak: de ruimte om écht te kijken naar het kind en het gezin eromheen. “Er wordt in het ziekenhuis geweldig gewerkt, maar de nadruk ligt vaak op de ziekte,” zegt Nicole. “Wij wilden juist kijken naar het kind zelf en naar het gezin eromheen. Dat stukje persoonlijke aandacht raakte soms ondergesneeuwd.”
Die gedachte werd het begin van Kinderverpleegkundige aan Huis. Inmiddels runnen ze een team van veertien kinderverpleegkundigen en pedagogisch hulpverleners dat gezinnen in de regio ondersteunt. “Bij ons krijgt elk kind één vaste verpleegkundige,” legt Janine uit. “Geen roterend systeem, maar vertrouwde gezichten. Zo bouw je een echte band op en ontstaat er rust in het gezin.”
Zorg met een zorghart
De stap naar zelfstandige kindzorg kwam niet voort uit ondernemerschap, maar uit overtuiging. “We zijn geen ondernemers die toevallig iets in de zorg zijn begonnen,” zegt Nicole. “We zijn kinderverpleegkundigen die het verschil wilden maken. Twee vrouwen uit het vak, met de wens om gezinnen te helpen op een manier die écht bij onze zorg past.”
Die visie zie je terug in hun manier van werken. Ze leveren blokzorg, langere, aaneengesloten momenten bij een gezin. “Zo word je echt onderdeel van de dagelijkse routine,” vertelt Janine. “Dat geeft rust voor het kind en voor de ouders. Zij kunnen met een gerust hart gaan werken, tijd voor zichzelf nemen of gewoon even op adem komen, wetende dat hun kind in deskundige handen is. Of het nu gaat om hoogcomplexe verpleegtechnische handelingen of juist om nabijheid en begeleiding, we willen dat elk gezin voelt dat we er zijn. Niet alleen als zorgverlener, maar als mens.”
Betrokkenheid en verantwoordelijkheid
In de praktijk zien ze dat betrokkenheid in de zorg soms ook risico’s kan meebrengen. “We komen wel eens verpleegkundigen tegen die handelingen uitvoeren waar ze eigenlijk nog niet bevoegd of bekwaam voor zijn,” vertelt Nicole. “Dat gebeurt zelden uit onwil, maar juist vanuit betrokkenheid. Ouders hechten enorm veel waarde aan de klik met een zorgverlener en dat begrijpen we volledig. Die klik is zo belangrijk. Je laat tenslotte het meest dierbare wat je hebt aan iemand over.”
Toch mag die klik nooit ten koste gaan van de veiligheid of kwaliteit van zorg, benadrukken ze. “Sommige handelingen lijken niet zo ingewikkeld, maar kunnen grote gevolgen hebben als ze verkeerd worden uitgevoerd. Dat wordt soms onderschat,” zegt Janine. “Daarom vinden we het zo belangrijk dat iedereen binnen ons team echt bekwaam en bevoegd is en blijft. Scholing en kennisdeling zijn voor ons geen verplicht nummer, maar een vanzelfsprekend onderdeel van goede zorg. We creëren ruimte om samen te leren, ervaringen uit te wisselen en elkaar scherp te houden. Alleen zo kun je kwaliteit blijvend waarborgen.”
Kennis delen als basis van kwaliteit
Vanuit datzelfde principe ontstond hun idee om ook scholingen te organiseren voor collega-verpleegkundigen. Niet als commerciële activiteit, maar als verlengstuk van hun vak.
“Er is veel scholing beschikbaar, maar weinig specifiek gericht op kindzorg,” zegt Nicole. “Wij willen juist dat collega’s kunnen leren in een veilige, praktische setting, van en met elkaar.”
De trainingen richten zich op voorbehouden en risicovolle handelingen en worden gegeven door ervaren kinderverpleegkundigen uit de praktijk. Theorie en praktijk wisselen elkaar af, met veel ruimte voor vragen, oefenen en ervaringen delen. “Geen toetsing, maar samen leren,” vult Janine aan. “Of je nu net start als zzp’er of al twintig jaar meedraait, het gaat erom dat we samen betere kindzorg bieden.”
Samen sterker in het vak
Kinderverpleegkundige aan Huis is aangesloten bij de beroepsvereniging Kinderverpleegkunde.nl en bij het NIK (Netwerk Integrale Kindzorg). “In de kindzorg werk je vaak alleen, maar via de vereniging kun je ervaringen delen, vragen stellen en elkaar ondersteunen,” zegt Nicole. “Samen zorgen we voor eenduidigheid en kwaliteit in de zorg aan kind en gezin.”
Voor Janine en Nicole is dat de kern van hun werk: “Goede kindzorg draait niet alleen om kennis, maar ook om vertrouwen, menselijkheid en samenwerking,” zegt Janine. “Door samen te leren en te delen, groei je niet alleen als professional, maar ook als mens.”
Wil je linken met Janine en Nicole? Voeg ze toe als connectie op LinkedIn.
