Opzouten met die zoutlamp, verzucht mijn collega.
Een nieuwe generatie ouders komt bij ons als kinderverpleegkundigen binnen.
En ja, ze doen het weer hélémaal anders.
In mijn werkveld merk ik soms een gevoel van onbegrip tussen verschillende generaties. Ouders komen bijvoorbeeld met een zoutlamp, allerlei natuurlijke verzorgingsmiddelen en een rugzak met wensen, lijstjes en verwachtingen. Opzouten met de zoutlamp? Ik denk het niet. Maar hoe werk je dan samen met al die verschillende generaties?
Verwachtingen van het ouderschap
Alle ouders komen binnen op onze afdeling met verwachtingen. Een eerste stap is deze verwachtingen te managen. Wat verwachten deze ouders van het ouderschap en van deze opname? Een baby zet het leven helemaal op zijn kop, want het vraagt alle aandacht. Aandacht die je niet aan jezelf kunt besteden. En voor alles kunnen we google vragen, maar de baby vraagt toch echt vooral naar zijn ouders. En de ene baby is de andere baby niet.
Samen met de ideeën van ouders over de verzorging en/of opvoeding kun je een mooi zorgplan samenstellen. Het belangrijkste is om verwachtingen naar elkaar uit te spreken. Dit draagt bij aan duidelijkheid, ook als de inzichten verschillen. Wanneer verwachtingen op elkaar zijn afgestemd dan wordt het Wij-gevoel bereikt. In een zorgsetting waarin je de zorg voor je kind, en daarmee een (groot) deel van je autonomie moet delen, kun je je voorstellen dat dit erg belangrijk is.
Voor alle generaties die bij ons binnenkomen is het als verpleegkundige belangrijk om de signalen van de baby en de interactie te benoemen naar ouders. Hoe reageert de baby als een ouder dit doet? Zie je dat hij meteen kalmeert als je zachtjes praat en contact met hem maakt? Als kinderverpleegkundige kan je door dit te benoemen ouders hier bewust van maken. Zo leren ze op zichzelf als ouder te vertrouwen.
Wie zijn de ouders van de (pasgeboren) kinderen die we in het werkveld tegenkomen?
Generatie Z (geboren tussen 1995 en 2012)
Generatie Z typeert zich als een generatie met veel externe druk: sinds sociale media er iswordt deze generatie de hele dag blootgesteld aan ongefilterde informatie en prikkels. In het werkveld merk je bijvoorbeeld dat er al diagnoses in de thuissituatie zijn gesteld door middel van internet. Het is goed dat ouders de regie in handen kunnen nemen, maar soms levert het ook lastige situaties op wanneer de kinderverpleegkundige/kinderarts met zijn/haar expertise daar andere inzichten op nahoudt.
Ook keuzes staan in deze generatie centraal: van jongs af aan is er een overvloed aan keuzes. Wat wil je kijken op tv? De tijd van 18 uur tiktak kijken is echt voorbij. En omdat er zoveel keuze is is er ook keuzestress. Je kan namelijk zomaar het verkeerde kiezen. Maar niet alles is een keuze. Soms overkomen je dingen zoals een ziekenhuisopname of een spontane bevalling op een onverwachte termijn. Dat is even schakelen voor deze generatie.
Generaliserend heerst er het gevoel bij deze nieuwe jonge ouders dat zij verder verwijderd zijn van hun intuïtie en problemen graag willen voorkomen. Echter, problemen doen zich op vele facetten toch voor en de veerkrachtigheid hierin hebben zij minder kunnen ontwikkelen, omdat ze in een welvarende en opties-te-over tijd zijn geboren.
Op de afdeling was een baby hard aan het huilen en de ouders stonden eromheen bij het wiegje. Het was 10 minuten voor de voedingstijd. De ouders drukten op de bel: wat moesten ze doen met hun kind? De voedingstijd zagen zij als vaststaand gegeven, niet de signalen van hun kind. Deze situaties maken we weleens mee, dat ouders afwachtend zijn en niet intuïtief (kunnen) handelen.
Generatie Y (ook wel millenials genoemd, geboren tussen 1985 en 2000)
Ik schrijf deze blog als echte generatie Y-er (leuk feitje: we zijn met 3 miljoen in Nederland!). Generatie Y is volgens internet (en natuurlijk gebruik ik als generatie Y-er internetbronnen) vertroeteld, zelfverzekerd en opgegroeid met grote technologische vooruitgang. Vooral de privé tijd is erg belangrijk en specifieker de tijd voor de persoon zelf (me-time).
Het krijgen van een kind is per definitie een grote inlevering op tijd voor jezelf, de regie kun je daar natuurlijk wel weer in pakken.
Ook is deze generatie bezig met het klimaat: wasbare luiers, make-up pads, billendoekjes, tweedehands kleding et cetera.
Werken op de afdeling met verschillende generaties
Ook collega’s op de afdeling zijn van verschillende generaties. We zijn net bezig met een pilot voor wasbare luiers. Dat was natuurlijk niet in één keer geregeld.
Om dit mogelijk te maken is vooral inzicht geven in het belang ervan en de werkzaamheid van wasbare luiers erg belangrijk geweest. Zowel ouders als collega’s bij onze afdeling vallen onder de generaties X en Y, hierdoor konden we goed ervaringen en inzichten delen. Collega’s zijn door deze (soms nieuwe!) inzichten gemotiveerd om hiermee aan de slag te gaan. We leren van elkaar.
Hoe mooi is het dat je als ouder op een afdeling terechtkomt met verpleegkundigen uit verschillende generaties. De adviezen van de oudere generaties staan als een huis (niet altijd per se wetenschappelijk onderbouwd, maar evengoed zeer effectief). En de jongere generatie is probleemoplossend op manieren die nog niet eerder mogelijk waren. Samen een super team!
Ik ben benieuwd of ik over 30 jaar ook met verbazing sta te luisteren naar wensen en verwachtingen van ouders, want ‘’wij deden het altijd zo’’.
Nu ga ik een boek lezen met een zoutlamp aan, ik heb net de wasbare luiers op mijn droogrek uitgehangen.
Ilse
